Category
Oczywiście można powiedzieć, że przecież każdy błąd, który popełniamy, jest błędem nieświadomym, bo gdybyśmy wiedzieli, że chcemy użyć formy niepoprawnej, natychmiast skorygowalibyśmy ten błąd w myślach i mówilibyśmy poprawnie. Tak, ale… Z błędami jest jednak tak, że popełniamy je wszyscy i to raczej nieświadomie, niemniej – są błędy, które wychwytujemy sami i natychmiast…
Choć nie jestem milionerem, choć nie jeżdżę land roverem, chociaż rzadko pijam whisky, nie wyglądam jak Olbrychski, chociaż nie używam Ace ani ubrań od Versace, w piłkę nie gram jak Gadocha, to nad życie Ciebie kocham! To już jutro – festiwal grafomańskich wierszyków oraz ckliwych kartek – nie mówiąc już o czerwonych serduszkach,…
Dziś post przegadany będzie. Po publikacji cyklu (no, właściwie tylko dwa tego typu posty były, ale chyba mogę nazwać je cyklem, no – minicyklem) o e-mailach (Jak zaczynać e-maile i Jak kończyć e-maile) dostałam od Was sporo wiadomości. Niektóre były utrzymane w tonie: “Noooo, ja też tak mam, cały czas dostaję…
Chyba najbardziej znany dowcip o wysyłaniu e-maili to: Pewna para w średnim wieku z północnej części USA, zatęskniła w środku mroźnej zimy do ciepła i zdecydowała się pojechać na dół, na Florydę i zamieszkać w hotelu, w którym spędziła noc poślubną 20 lat wcześniej. Mąż miał dłuższy urlop i pojechał o dzień wcześniej. Po zameldowaniu…
Nie wiem, czy dziś jeszcze ktoś odczuwa radość albo ekscytację z powodu otrzymanego e-maila. Moi młodsi Czytelnicy pewnie nawet nie pamiętają czasów sprzed ery Internetu. Ja z kolei pamiętam moment, gdy skrzynki mailowe zaczęły się w Polsce mnożyć niczym dziś seflie na Instagramie. Szaleliśmy wtedy z adresami: buziaczek7, misiaczek, olunia103 itp. Sama miałam e-mail ze słowem hajduczek i z rozszerzeniem autograf.pl…
Parę dni temu moja koleżanka poprosiła, abym napisała post o słowie “blog” i jego odmianie. Pierwszą myślą, jaka przebiegła wtedy mi przez mózg, były zdania: “Blog? Przecież wszyscy już wiedzą, czy i jak to odmieniać”. Niemniej koleżanka ta nauczyła mnie dawno temu, że “najgorzej jest, gdy się coś komuś wydaje”,…
Był sobie pan, którego od jakiegoś czasu strasznie bolała głowa. Na początku wytrzymywał, łykał sporo tabletek, ale po jakimś czasie już nawet to nie wystarczało. Poszedł więc do lekarza. Ten go zbadał, obejrzał i mówi: — No cóż, wiem jak pana wyleczyć, ale będzie to wymagało usunięcia jąder. Ma pan bardzo rzadki przypadek naciskania jąder…
Sformułowanie “osobiście uważam, że” przypomniało mi, jakie jest moje miejsce w sztafecie pokoleń: nie załapałam się na nowomowę – nie mam szans pamiętać tych czasów (nie jestem stara), ale jednocześnie moje językowe jestestwo – choć obijało się o angielszczyznę – to jednak nie mówię z manierą anglojęzycznych celebrytów (nie jestem też młoda). Dlaczego…
Nie. I właściwie tutaj mogłabym zakończyć wpis. Ale tak bez dowcipu, zdjęć i heheszków? Jak mawiają bracia Czesi: to se ne da. Dwa pączki rozmawiają: — Cześć stary! Jak się masz, co tam u ciebie? — No, jakoś leci. Nic nowego. A u ciebie? — Zdawałem ostatnio na Uniwerek Wrocławski. — Ooooo, no co ty?…
O czym innym mogli zrobić skecz poloniści? 😉 Kabaret Moralnego Niepokoju to poloniści właśnie, którzy postanowili rozśmieszać naród – właściwie ja robię to samo – jestem polonistką i próbuję nauczyć młodych (i tych troszkę starszych) ludzi tego i owego, aby nasz polski internet był bardziej przejrzysty i czytelny, co pewnie…